بی اختیاری ادرار بعد از جراحی پروستات مشکلی است که بعضی مردان بعد از عمل با آن روبه رو می شوند و می تواند زندگی روزمره و راحتی آن ها را تحت تاثیر قرار دهد. این مشکل معمولا به دلیل ضعیف شدن یا آسیب دیدن عضلاتی ایجاد می شود که جریان ادرار را کنترل می کنند و شدت آن می تواند از نشت جزئی ادرار تا از دست دادن کامل کنترل متفاوت باشد. روش های مختلفی برای کاهش یا درمان این وضعیت وجود دارد، مثل تمرین های ساده برای تقویت عضلات کف لگن تا داروها و در موارد شدید، جراحی. وقتی علت دقیق بی اختیاری مشخص شود و فرد با پزشک متخصص مشورت کند، می تواند بهترین روش درمانی را انتخاب کند و دوباره کنترل ادرار خود را به دست بیاورد و از بسیاری از مشکلات جلوگیری کند.
بی اختیاری ادرار پس از جراحی پروستات چیست و چرا رخ می دهد؟
بعد از جراحی پروستات، برخی مردان ممکن است مشکل کنترل ادرار پیدا کنند که به آن بی اختیاری ادرار گفته می شود. این وضعیت باعث می شود فرد به صورت ناگهانی یا غیرارادی ادرار کند و کنترل مثانه برای او سخت شود. بی اختیاری ادرار بعد از جراحی پروستات معمولا موقتی است، اما در برخی موارد می تواند طولانی تر باشد و نیاز به درمان داشته باشد. عوامل مختلفی باعث بروز این مشکل می شوند که مهم ترین آن ها عبارتند از:
- در طول جراحی، عضلات و بافت های حمایت کننده مثانه و مجرای ادرار ممکن است آسیب ببینند و عملکرد طبیعی آن ها مختل شود.
- برخی اعصاب که کنترل باز و بسته شدن مجرای ادرار را برعهده دارند، ممکن است در حین جراحی آسیب ببینند.
- مردان مسن تر بیشتر در معرض بی اختیاری ادرار بعد از جراحی پروستات هستند، زیرا عضلات و بافت ها قدرت کمتری دارند.
- افرادی که قبل از جراحی مشکل دفع ادرار، پروستات بزرگ یا ضعف عضلانی داشته اند، احتمال بیشتری برای تجربه بی اختیاری بعد از جراحی دارند.
- جراحی های گسترده یا پیچیده تر ممکن است شانس بروز بی اختیاری ادرار را بیشتر کنند.
- عفونت های ادراری یا التهاب بافت های اطراف مجرای ادرار می تواند کنترل ادرار را موقتا سخت کند.
روش های درمان دارویی برای درمان بی اختیاری ادرار بعد از پروستات
درمان دارویی بی اختیاری ادرار بعد از جراحی پروستات به این منظور انجام می شود که عضلات و عملکرد مثانه بهتر کنترل شود و از بروز نشت ناگهانی ادرار جلوگیری شود. این داروها معمولا باعث آرام شدن عضلات مثانه، افزایش ظرفیت آن و تقویت عضلات کنترل کننده ادرار می شوند و اغلب با تمرینات ورزشی و روش های فیزیکی همراه می شوند تا نتیجه بهتری داشته باشند. مهم ترین داروهایی که معمولا استفاده می شوند شامل موارد زیر هستند:
- داروهای آنتی کولینرژیک: این داروها انقباضات غیرارادی مثانه را کاهش می دهند و کمک می کنند که فرد دفعات کمتری احساس فوریت برای ادرار داشته باشد.
- داروهای بتا۳ آگونیست: این داروها باعث شل شدن عضلات مثانه و افزایش ظرفیت آن می شوند، در نتیجه کنترل ادرار راحت تر می شود و تعداد دفعات ادرار کمتر می گردد.
- داروهای تقویت کننده عضلات اسفنکتر: این داروها عضلاتی که جریان ادرار را کنترل می کنند قوی تر می کنند و به کاهش نشت ادرار کمک می کنند.
- ترکیب داروها: گاهی پزشک ممکن است چند نوع دارو را با هم تجویز کند تا اثر درمانی بهتر و سریع تر ایجاد شود.
درمان های جراحی و تهاجمی بی اختیاری ادرار پس از عمل پروستات
وقتی بی اختیاری ادرار بعد از عمل پروستات با داروها یا تمرینات کف لگن به اندازه کافی کنترل نمی شود، پزشک ممکن است روش های جراحی یا تهاجمی را پیشنهاد کند. این روش ها کمک می کنند عضلات یا مسیر جریان ادرار تقویت شوند و کنترل بیشتری روی ادرار داشته باشید.
مهم ترین روش های جراحی و تهاجمی شامل موارد زیر هستند:
- اسفنکتر مصنوعی: یک حلقه مخصوص دور مجرای ادرار قرار می گیرد تا جریان ادرار را کنترل کند و از نشت غیرارادی جلوگیری کند. این روش بیشتر برای افرادی با بی اختیاری شدید کاربرد دارد.
- نوار حمایتی: یک نوار زیر مجرای ادرار قرار می گیرد تا آن را بالا ببرد و فشار لازم برای کنترل ادرار ایجاد شود. این روش معمولا برای بی اختیاری خفیف تا متوسط مناسب است.
- تزریق مواد حجم دهنده: ژل یا فیلر به بافت اطراف مجرای ادرار تزریق می شود تا مسیر ادرار کمی باریک شود و نشت ادرار کم شود. این روش هم بیشتر برای بی اختیاری خفیف تا متوسط استفاده می شود.
- تحریک عصبی یا ایمپلنت های الکتریکی: در برخی بیماران، با تحریک عصبی کنترل عضلات مثانه و مجرای ادرار بهتر می شود و جریان ادرار راحت تر مدیریت می شود.
انتخاب بهترین روش درمان بی اختیاری ادرار بعد از جراحی پروستات
برای پیدا کردن بهترین روش درمان بی اختیاری ادرار بعد از جراحی پروستات، باید چند نکته مهم را در نظر گرفت تا درمان متناسب با شرایط هر فرد انتخاب شود. اول از همه، پزشک شدت و نوع بی اختیاری را بررسی می کند، یعنی اینکه نشت ادرار کم، متوسط یا زیاد است و چه موقع هایی اتفاق می افتد. بعد وضعیت کلی سلامت بیمار، سن، فعالیت های روزانه و توانایی انجام تمرینات کف لگن سنجیده می شود. معمولا ابتدا روش های ساده و غیرتهاجمی مثل تمرینات کگل برای تقویت عضلات لگن، فیزیوتراپی و داروها پیشنهاد می شوند. اگر این روش ها نتیجه ندهند، پزشک ممکن است روش های جراحی یا تهاجمی مثل گذاشتن نوار حمایتی، نصب اسفنکتر مصنوعی یا تزریق مواد حجم دهنده را پیشنهاد کند.
مراجعه به پزشک برای درمان بی اختیاری ادرار پس از جراحی پروستات
بعد از جراحی پروستات، برخی مردان ممکن است مشکل کنترل ادرار پیدا کنند و این موضوع می تواند زندگی روزمره آن ها را سخت کند و باعث نگرانی و کاهش راحتی شود. در چنین شرایطی بهترین کار این است که سریعا به یک پزشک متخصص و با تجربه مراجعه کنید تا وضعیت شما به طور کامل بررسی شود و بهترین روش درمانی متناسب با شرایطتان انتخاب شود. دکتر مجتبی عاملی، متخصص اورولوژی و دارای فلوشیپ جراحی لاپاروسکوپی کلیه، مجاری ادراری و دستگاه تناسلی مردان، با سال ها تجربه در تشخیص و درمان مشکلات ادراری و تناسلی، می توانند علت بی اختیاری ادرار شما را دقیق بررسی کنند و برنامه درمانی مناسب را ارائه دهند. ایشان با استفاده از تجهیزات پیشرفته و روش های علمی، می توانند درمان های دارویی، تمرینات تقویتی عضلات لگن و در صورت نیاز روش های جراحی یا تهاجمی را برای شما برنامه ریزی کنند تا کنترل ادرار بهبود پیدا کند. برای مشاوره و دریافت نوبت، می توانید از طریق سایت دکتر عاملی اقدام کرده و وقت مشاوره خود را با ایشان تنظیم کنید.
